De verbuiging van vrijheid
Een gedicht voor 5 mei 2024
Vrijheid is opnieuw de infinitief
van het werkwoord alleen zijn
het is maar net de vraag
wie er met verbuigen begint
wie het woord het eerst in de
mond neemt, spreekt in de
alles overstemmende veel-
voud van de eerste persoon
ik ben vrij en dus ben jij het niet
hij, zij, het zijn ook niet vrij maar
wel weer wij als de massa die
ontzield jullie en hen verjaagt
de verbogen vrijheid van eigen
volk eerst en expansiedrang en
muren bouwen aan de grenzen
met ik erbij en jij erachter om
in alle vrijheid eenzaam mij te
zijn gevangen in de vrijheid van
een opgesloten ik de persoons-
vorm die niemand genieten kan.
© Jos de Keijzer, 2024