Gratis copywriter gezocht
Hoe specialisten de nieuwe gratis slaven van de gat-in-de-markt-bedenkers zijn.
Twee weken geleden berichtte ik over Platform X waar ze graag per woord betalen. Dit keer is Platform Y aan de beurt. Of, wacht, ik kan de naam best wel noemen, want ik ga geen gemene dingen schrijven. Niet over Platform Y, tenminste.
Platform Y is Jellow. Zo geel als een banaan.
Ik had me ingeschreven omdat De Faculteit Religie en Cultuur (of zoiets) van de Rijksuniversiteit Groningen mij wel als copywriter wilde maar dan wel graag via Jellow. No problemo. Effe aanmelden en klaar.
Het leuke is — wist Jellow me te vertellen — dat ik nu ineens zichtbaar ben voor al die bedrijven die via Jellow op zoek zijn naar copywriters. Of leuk… Ik ben ook zichtbaar voor bedrijven die denken dat copywriters graag een gratis voorzet doen.
Zo ook een bedrijf dat een nieuwe whisky op de markt gaat brengen.
“Als jij voor ons wilt schrijven”, schreven ze, “dan moet je dat laten weten. Dan krijg je van ons twee onderwerpen waar je twee artikelen over mag schrijven. Als wij uit alle inzendingen die van jou kiezen dan gebeuren er twee dingen”.
(1) “Wij betalen jou voor die twee artikelen”.
(2) “En je bent meteen onze vaste copywriter”.
Onmiddellijk stokte een paar lastige vragen als hete aardappelen in mijn keel. Ik wil ze natuurlijk graag aan de whiskyverkoper stellen, maar ik durf te wedden dat ik dan antwoorden krijg die nog meer vragen oproepen.
Dus ik gooi ze even hier online in de hoop dat ik zo die aardappelen door kan slikken zonder mijn slokdarm te verbranden.
Beste whiskyverkoper…
(1) Van wie zijn die stukjes wanneer ze geschreven en ingezonden zijn?
(2) Gaan jullie die stukjes misschien toch stiekem gebruiken wanneer de verliezers niet opletten?
(3) Ik ben benieuwd naar jullie whisky. Kan ik even een gratis fles proberen? Als ik hem kies dan word ik jullie klant en ga ik jullie ook betalen. Deal?
Heb ik ook nog even een vraag voor iedereen:
(4) Kent iemand een paar schilders die elk even twee muren in mijn huis willen schilderen zodat ik kan beoordelen wie ik als vaste schilder aanneem? De schilder die wint, ga ik betalen. Eerlijk is eerlijk.
In de wereld van de flitsende marketing bobo’s van 32 jaar oud, de vlotte Sanne’s en de jonge Liams is online marketing de 21ste-eeuwse versie van de Amerikaanse Droom. Verdienmodelletjes van lik-me-vestje waarbij de specialisten de nieuwe gratis slaven zijn van de gat-in-de-markt-bedenkers. De hippe whiskymannen vertegenwoordigen een ongezond marktmodel waarbij grote partijen steeds beter snappen hoe ze een leger van onzekere zzp’ers uit kunnen buiten.
Mijn portfolio, referenties, reviews en klantenbestand zouden voor zichzelf moeten spreken. Over die banaan glij ik niet uit.
Ik doe er niet aan mee. Ik ga even een lekkere single malt drinken en dan begin ik aan de volgende klus.